پا برهنه تا بهشت

ای مهربان‌تر از باران! می‌گویند سکوت آسمان نشان از نیاز بی‌اندازه‌اش است، اما آسمان شهر من دیروز دلشکسته‌تر از هر روزبا چشمانی اشکبار آمدنت را در غزلخوانی خداوند می‌طلبید. دوباره جمعه شد و عطر یاس نفس‌هایت از سمت قبله دل‌ها مشام جان را می‌نوازد. صبح جمعه که می‌شود پیچک قلبمان آرام آرام و ندبه کنان قد می‌کشد و جبهه به آسمان می‌ساید و عصر هر جمعه، بی‌قرار‌تر از همیشه با قامتی خمیده پژمرده می‌شود.

مولای روزهای تلخ انتظار! زمین سال هاست که از انتظار تو پیر شده است و نبض زمان خسته و تب دار از انتظار می‌زند.

راستی مولای آبی بی‌کران آسمان! می‌گویند سکوت آسمان نشان از نیاز بی‌اندازه‌اش است، اما آسمان شهر من دیروز دلشکسته‌تر از هر روزبا چشمانی اشکبار آمدنت را در غزلخوانی خداوند می‌طلبید.

صفحات: 1· 2

ابتداءً با ذکر یک مقدمه به فراز اول از سوال می پردازیم.

مقدمه: قرآن کریم برای معرفی شخصیت ها به مقتضای حکمت و بلاغت از سه روش استفاده نموده است که ذیلا بیان می شود.

1. معرفی با اسم: اولین راه این است که شخصیت مورد نظر را با اسم معرفی می نماید، به طور مثال «و ما محمد الا رسول قد خلت من قبله الرسل»؛محمد ـ صلی الله علیه و آله ـ نیست جز پیامبری که قبل از او نیز پیامبرانی بوده اند.

2. معرفی با عدد: در این مورد به عنوان نمونه قرآن نقبای بنی اسرائیل را اینگونه معرفی نموده است. مانند: «و بعثنا منهم اثنی عشر نقیباً»؛و از ایشان دوازده پیشوا برانگیختیم.

3. معرفی با صفت و ویژگی: قرآن پیامبر را با این شیوه نیز معرفی نموده است، مانند آیه «الذین یتبعون الرسول النبی الامّی»؛ همانان که از این فرستاد پیامبری که درس نخوانده پیروی می کنند و حضرت علی ـ علیه السّلام ـ را هم با صفاتش معرفی شده است، مانند آیه «انما ولیکم الله ورسوله و الذین آمنوا الذین یقیمون الصلاة و یؤتون الزکاة و هم راکعون»؛ولی شما تنها خدا و پیامبر اوست و کسانی که ایمان آورده اند، همان کسانی که نماز برپا می دارند و در حال رکوع زکات می دهند.

این قسم اخیرکه معرفی با صفات است شاید بهترین راه معرفی باشد، زیرا این نوع معرفی راه را بر سود جویان می بندد چون نام قلابی می توان درست کرد، اما تخلق به صفات، عملاً کار آسانی نیست و قابل جعل نمی باشد. لذا در سورة بقره می بینیم که خداوند متعال بعد از آن که طالوت را به اسم معرفی می کند بلافاصله وی را با صفات و نشانه نیز معرفی می نماید تا جلوی هرگونه اشتباه احتمالی گرفته شود. در آنجا که می فرماید: «انّ الله قد بعث لکم طالوت ملکا»؛در حقیقت خداوند طالوت را بر شما به پادشاهی گماشته است. بعد می فرماید: «و قال لهم نبیهم ان آیة ملکه…»؛و پیامبرشان به ایشان گفت در حقیقت نشانة پادشاهی او این است که ..

قرآن کریم در معرفی اشخاص از سه روش استفاده نموده است و بهترین روش معرفی اشخاص با صفات و ویژگی ها است. حال سوال این است که قرآن کریم حضرت مهدی (عج) را چگونه معرفی می کند.

با مراجعه به قرآن مجید در می یابیم که نامی از حضرت مهدی (عج) در این کتاب آسمانی به صراحت بیان نشده است. همان گونه که از حضرت علی ـ علیه السّلام ـ و سایر ائمه معصومین نامی به میان نیامده است و عدم تصریح به اسم براساس مصالحی است که خداوند علیم و حکیم بر آن آگاه است و اما باید اذعان داشت که تصریح به اسم تنها راه معرفی اشخاص نیست، بلکه از راه های دیگری مانند معرفی به صفات هم می توان بهره برد. حضرت ولی عصر (عج) هم با برخی صفات و ویژگی ها و کارها شناسانده شده است. خداوند تبارک و تعالی می فرماید: «و لقد کتبنا فی الزّبور من بعد الذکر ان الارض یرثها عبادی الصالحون»؛و همانا نوشته ایم در زبور پس از ذکر که زمین را بندگان صالح من به ارث خواهند برد.

صفحات: 1· 2

مرحوم ثقت الاسلام نورى در بیان اسمای شریفه امام عصر (علیه السلام)، با استناد به آیات و روایات و کتب آسمانى پیشین و تعبیرات راویان و تاریخ نگاران تعداد 182 اسم و لقب براى حضرت مهدى(علیه السلام)
ذکر مى کند و مدّعى است که در این مقام، از استنباط هاى شخصى و استحسان هاى غیر قطعى خوددارى کرده است که در غیر این صورت چندین برابر این اسما و القاب، قابل استخراج از کتب مختلف بوده که
از آن جمله است:

محمّد، احمد، عبداللّه، محمود، مهدى، برهان، حجّت، حامد، خلف صالح، داعى، شرید صاحب، غائب، قائم، منتظر و … .

کنیه هاى آن حضرت عبارتند از: ابوالقاسم (هم کنیه پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم))، ابوعبداللّه، اباصالح که مرحوم نورى ابو ابراهیم، ابوالحسن و ابوتراب را نیز از کنیه هاى ایشان شمرده است.
در اینجا به ذکر پاره اى عناوین و صفات که در ضمن زیارت هاى مختلف و ادعیه مربوط به حضرت مهدى (علیه السلام) مورد تصریح قرار گرفته است، اشاره داریم، با این امید که دقّت و تأمّلى در آنها، ما را با شوونات مختلف آن بزرگوار آشنا ساخته و مقاماتى را که غالباً از لسان معصومین (علیهم السلام) در ضمن این دعاها و زیارت ها براى امام دوازدهم (علیه السلام) بر شمرده شده برایمان روشن تر سازد.
قابل ذکر اینکه تمام این عناوین و اوصاف به طور خاص در مورد حضرت مهدى (علیه السلام) وارد شده، اگر چه بسیارى از آنها در مورد سایر امامان بزرگوار اسلام (علیهم السلام) نیز مى تواند مصداق داشته باشد.

دیگر اینکه، آنچه ذکر مى شود نه به ادّعاى اسم یا لقب آن حضرت، بلکه بعنوان بهره‌ورى از تعابیر موجود در نصوص زیارت و دعاست، اعم از اینکه واژه‌هاى مفرد یا جمله‌اى توصیفى باشد.

بقیّة اللّه: باقیمانده خدا در زمین.

خلیفة اللّه: جانشین خدا در میان خلایق.

وجه اللّه: مظهر جمال و جلال خدا، سمت و سوى الهى که اولیاى حق رو به او دارند.

صفحات: 1· 2

در مقوله معارف دینی دو رویکرد وجود دارد:

رویکرد نهادین (ظاهری):عده کثیری به دلیل بی رنج و زحمت بودن آن این رویکرد را انتخاب کرده اند(فاسقین و منافقین جزءاین گروه اند).رویکرد یقین، اخلاص و شهادت: به دلیل اینکه انسان باید همه دارایی خود را دراین راه بگذارد این عده بسیار اندک اند.(یاران امام زمان جزءاین گروه اند)چرا باوجود تعدادزیادی منتظر ظهور، حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)قیام نمیکند؟ زیرا آن تعدادی که به رویکرد اول توجه دارند غالب اند.در قرآن 330 بار کلمه قل آمده است که همه حاکی از هشدارهای تکان دهنده است. یکی از این هشدارها آیه 100 سوره مائده است (بگو پلید و پاکیزه یکسان نیست هرچند کثرت پلید تو را به شگفت آورد). یعنی گاه کثرت افرادی که در مسیری، اخلاص ندارد خیلی زیاد است ولی با این کثرت نمی شود دین را حاکم کرد.این یک حقیقت است. باید شناخت که آیا ما جزء این دسته هستیم یا نه؟در تفسیر آیات سوره آل عمران علامه طباطبایی حکایتی را ذکر می کند:« زمانی که یهودیان در اورشلیم به ضعف و متلاشی شدن دچار شدند به کتاب شان تورات پرداختند. با این توجه دیدند در تورات اشاره شده که پیامبر آخرالزمان قراراست در محلی بین «کوه احد» و «ایر» ظهور کند و حکومت صالحان را پایه ریزی خواهد کرد. بعضی از قبیله های اورشلیم از سرزمین شان حرکت کردند و به سرزمین شامات منطقه حجاز، شهری به نام یثرب آمدند وآنجا ماندگار شدند و دائم به مردم یثرب این وعده را می دادند که به زودی پیامبری ظهور خواهد کرد و مشرکین را نابود خواهد کرد و آنها غالب خواهند شد و دائماً منتظر ظهور پیامبر بودند. سالیانی سپری شد و در طی این سالها آنها تغییر کردند و در منطقه فدک، خیبر،بنی قریظه و بنی نظیر برای خودشان مال وامکانات به دست آوردند. وقتی پیامبر به مدینه هجرت کرد، خطبه ای برای مردم یثرب خواند و همه را دعوت کرد اما یک دسته از کسانی که با پیامبر مخالفت کردند همین یهودیان منتظر بودند، همین کسانی که به رویکرد عمیق و درونی دین نرسیده بودند و دنیازدگی در وجودشان رسوخ پیدا کرده بود.»
یاران واقعی امام زمان چه کسانی هستند؟ کسانی همانند عمار یاسر، خباب بن ارس،حبیب بن مظاهر و… حقیقت یاران امام زمان در ایمان آنها نهفته است و در قرآن از صفات مومنین زیاد یاد شده است.باید حقیقت ایمان را شناخت.

صفحات: 1· 2

شرافت نسب امام زمان (ع):حضرت مهدي (ع)شرافت نسب همه اباءطاهرين خود را دارا است و نسبش از طرف مادر به قيصرروم و به جانب شمعون صفاء،جانشين حضرت عيسي (ع)مي رسدپس در اين سلسله بسياري از انبياءو اوصياءداخل مي شوند که همهانها به شمعون مي رسد.
بردن امام زمان (ع)در روز ولادت به سراپرده عرش : بردن آن حضرت در روز ولادت به سراپرده عرش است وخطاب خداوند تبارک وتعالي به او که: آفرين به تو اي بنده من !که براي نصرت دين من واظهار امر من و هدايت بندگان من آمده اي. قسم خوردمکه به وسيله تو بگيرم و به وسيله تو عطا کنم و توسط تو بيامرزم وتوسط تو عذاب کنم .
دارا بودن خانه ايي به نام بيت الحمد :از امام باقر (ع)روايت کرده اندکه فرمود:از براي حجه(ع)خانه اي باشد که به آن بيت الحمد مي گوينددر آن چراغي هست که از روزي که متو لد شده روشن است تا روزيکه خروج کند وبا شمشير هم خاموش نمي شود .داشتن علامتي مانندعلامت ختم نبوت حضرت رسول(ص):علامتي درپشت کمر ايشان است که مثل علامتي که بر پشت مبارک رسول خدا(ص)بود که به ان ختم نبوت مي گفتند .
ظهورنشانه هاي عجيب وغريب آسماني و زميني : ظهور نشانه هاي آسمانيوزميني براي ظهور شادمانه حضرت مهدي (ع)مي باشد که اين آيات ونشانه هابراي تولد وظهور هيچ حجتي منظور نشده است .آيات ونشانه ها بسيار هستندوذکر کرده اند که نزديک به چهار صد نشانه مي رسد و يکي از نشانه ها سرخي آسمان است و به روايتي از امام علي (ع)نقل شده است که آن سرخي ،اشک چشم حاملان عرش بر اهل زمين است .آشکار شدن کتاب امير المومنين (ع):امام علي (ع)بعد از وفات پيامبر اسلام آن کتاب را جمع نموده ،بدون آنکه در آن تغييري داده شود وتمام آنچه را که بهصورت معجزه بر آن حضرت نازل شده دارا مي باشد که پس از گرداوري بر اصحاب عرضه نموده چون صحابه روي گرداندند،آن را مخفي کردند و به حال خودباقي است تا اينکه حضرت مهدي (ع)ظهور کند وآن را بياورد تا مردم آن را بخوانند و حفظ کنند و ازاين جهت که از نظر ترتيب با مصحف کنوني تفاوت دارد

صفحات: 1· 2