پا برهنه تا بهشت

مرحوم ثقت الاسلام نورى در بیان اسمای شریفه امام عصر (علیه السلام)، با استناد به آیات و روایات و کتب آسمانى پیشین و تعبیرات راویان و تاریخ نگاران تعداد 182 اسم و لقب براى حضرت مهدى(علیه السلام)
ذکر مى کند و مدّعى است که در این مقام، از استنباط هاى شخصى و استحسان هاى غیر قطعى خوددارى کرده است که در غیر این صورت چندین برابر این اسما و القاب، قابل استخراج از کتب مختلف بوده که
از آن جمله است:

محمّد، احمد، عبداللّه، محمود، مهدى، برهان، حجّت، حامد، خلف صالح، داعى، شرید صاحب، غائب، قائم، منتظر و … .

کنیه هاى آن حضرت عبارتند از: ابوالقاسم (هم کنیه پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم))، ابوعبداللّه، اباصالح که مرحوم نورى ابو ابراهیم، ابوالحسن و ابوتراب را نیز از کنیه هاى ایشان شمرده است.
در اینجا به ذکر پاره اى عناوین و صفات که در ضمن زیارت هاى مختلف و ادعیه مربوط به حضرت مهدى (علیه السلام) مورد تصریح قرار گرفته است، اشاره داریم، با این امید که دقّت و تأمّلى در آنها، ما را با شوونات مختلف آن بزرگوار آشنا ساخته و مقاماتى را که غالباً از لسان معصومین (علیهم السلام) در ضمن این دعاها و زیارت ها براى امام دوازدهم (علیه السلام) بر شمرده شده برایمان روشن تر سازد.
قابل ذکر اینکه تمام این عناوین و اوصاف به طور خاص در مورد حضرت مهدى (علیه السلام) وارد شده، اگر چه بسیارى از آنها در مورد سایر امامان بزرگوار اسلام (علیهم السلام) نیز مى تواند مصداق داشته باشد.

دیگر اینکه، آنچه ذکر مى شود نه به ادّعاى اسم یا لقب آن حضرت، بلکه بعنوان بهره‌ورى از تعابیر موجود در نصوص زیارت و دعاست، اعم از اینکه واژه‌هاى مفرد یا جمله‌اى توصیفى باشد.

بقیّة اللّه: باقیمانده خدا در زمین.

خلیفة اللّه: جانشین خدا در میان خلایق.

وجه اللّه: مظهر جمال و جلال خدا، سمت و سوى الهى که اولیاى حق رو به او دارند.

صفحات: 1· 2